შეგიძლია იყო ცა?..

შეგიძლია იყო ცა?.. სივრცეში გაშლილი, ხელშეუხებელი, თვალთუწვდენელ მნათობთა დამტევი, მაგრამ.. უშენოდ სუნთქვა მიჭირდეს??

შეგიძლია იყო წყალი?.. ადგილს მოწყვეტილი, მოხეტიალე, მუდამ მდინარე, მოქნილი, მაგრამ.. შენი წყურვილი მკლავდეს??

შეგიძლია იყო მზე?.. მწველი, დამაბრმავებლად ნათელი, გულის უდაბნოდ მქცეველი, გამანადგურებელი, მაგრამ.. შენი სითბოს გარეშე ვერ ვძლებდე??

შეგიძლია იყო ქვიშა?.. ცელქი, ხელის თითებში დაუდგომელი, ქარში მონავარდე, მაგრამ.. შენს გარეშე სიმყარეს ვერ ვპოულობდე??

შეგიძლია იყო წვიმის ღრუბელი?.. ცის სტუმარი - მიწაზე მოსეირნე, მსუბუქი, გამჭვირვალე, მელანქოლიასთან მზიარებელი, მაგრამ.. წვეთებით ჩემ სულში მუსიკას ქმინდე?

შეგიძლია იყო ყვავილი?.. კლდეზე ამოზრდილი, თვალის მომჭრელი, მიმზიდველი და მომნუსხველი მიწიერი მშვენება, მაგრამ.. მხოლოდ შენი არსებობითაც კი ჯადოსნურ არომატს აფრქვევდე?

შეგიძლია იყო ვარსკვლავი?.. შორეული, ციცინათელად ქცეული, ხან მოციმციმე, ხან მოელვარე, სამყაროს მოწყვეტილი სამყაროს ნაწილი, მაგრამ.. ჩემში გზამკვლევად დარჩე??

...შეგიძლია იყო ცა.. სადაც ფრთებს გავშლი??.....

/13.06.2016/